Verschillende manieren van helpen
Door: Gytha van de Wardt
Blijf op de hoogte en volg Nienke & Bart
06 Juni 2013 | Malawi, Zomba
Al weer bijna twee weken geleden Janneke Ruskamp uitgezwaaid die met veel ervaringen rijker weer richting Nederland is vertrokken. Ervaringen die voor mij net beginnen. Waar zal ik beginnen en waar moet ik stoppen? Want de wereld waar ik nu tijdelijk in leef is een heel andere dan die ik thuis heb. Misschien is het goed om een ervaring te beschrijven die me de afgelopen dagen heeft beziggehouden.
Na een avondje lekker uit eten te zijn geweest met een dame die ik hier heb ontmoet, spreekt een man ons aan. Niet een totaal vreemde, maar iemand waarmee de dame al vaker heeft gesproken. Hij legt zijn situatie uit en vraagt eigenlijk tussen de regels door om geld. Hij heeft thuis tien kinderen die hij moet voeden. Vijf kinderen van hemzelf en vijf die wees zijn en waarvoor hij de zorg op zich heeft genomen. Dit zijn vaak kinderen van familieleden of vrienden. Tuurlijk, wil je zo’n man helpen en tuurlijk zou ik hem geld willen geven. Maar als ik dat voor de een doe, dan wil ik het ook voor de volgende doen die geld aan mij vraagt. Want er zijn hier heel veel mensen die niets tot weinig verdienen in vergelijking tot onze standaard. Om even een indruk te geven: het minimumloon voor een maand is ongeveer 10.000 kwacha (ongeveer 20 euro). Een bedrag dat natuurlijk met zulke grote gezinnen zo op is.
De dame geeft geld en vraagt of hij haar de volgende dag wil laten weten of zijn probleem is opgelost. De man is helemaal blij met het extra beetje geld dat hem weer de ruimte geeft om voor een dag of twee zijn gezin te eten te geven. Als we verder terug lopen krijgen de dame en ik een discussie. Ik ben van mening dat de man in kwestie zijn probleem moet oplossen in plaats van geld vragen. De dame vindt dat dit een noodgeval is en zij snapt niet waarom ik me er zo van distancieer. Zij vindt dat ik meer begaan moet zijn met zijn lot en dat hij erg geholpen is met een beetje geld. Wij hebben per slot van rekening net ergens lekker zitten eten en hij heeft geen geld om zijn kinderen te eten te geven. Ik probeer haar ervan te overtuigen dat ik begaan ben met zijn lot en dat ik wil helpen met het oplossen van zijn probleem, maar dat ik geen geld wil geven. Want, zoals ik al eerder aangaf, ik zou niet weten waar ik dan de grens moet stellen. Ik wil iedereen wel helpen, maar wel het liefst op een manier die zorgt voor een langere termijn oplossing en niet een van geld geven, omdat ik van mening ben dat je mensen daardoor afhankelijk van je maakt en niet zelfstandig.
Daarom ben ik blij met het project van WFP waar ik de komende maanden aan mee mag werken. Waarbij het uitgangspunt is om samen met de scholen en de community te werken aan een duurzame oplossing en de mogelijkheid om kinderen dagelijks van eten te voorzien op school. Waardoor er een basis wordt gelegd voor de toekomst van de kinderen.
De dagen erna heeft de dame nog een paar keer geld gegeven. Zelf heb ik geprobeerd de meneer te helpen door hem aan te geven hoe hij zijn probleem kan oplossen. En daarbij heb ik een zak broodjes gekocht en die aan hem meegegeven voor de kids thuis.
Na een avondje lekker uit eten te zijn geweest met een dame die ik hier heb ontmoet, spreekt een man ons aan. Niet een totaal vreemde, maar iemand waarmee de dame al vaker heeft gesproken. Hij legt zijn situatie uit en vraagt eigenlijk tussen de regels door om geld. Hij heeft thuis tien kinderen die hij moet voeden. Vijf kinderen van hemzelf en vijf die wees zijn en waarvoor hij de zorg op zich heeft genomen. Dit zijn vaak kinderen van familieleden of vrienden. Tuurlijk, wil je zo’n man helpen en tuurlijk zou ik hem geld willen geven. Maar als ik dat voor de een doe, dan wil ik het ook voor de volgende doen die geld aan mij vraagt. Want er zijn hier heel veel mensen die niets tot weinig verdienen in vergelijking tot onze standaard. Om even een indruk te geven: het minimumloon voor een maand is ongeveer 10.000 kwacha (ongeveer 20 euro). Een bedrag dat natuurlijk met zulke grote gezinnen zo op is.
De dame geeft geld en vraagt of hij haar de volgende dag wil laten weten of zijn probleem is opgelost. De man is helemaal blij met het extra beetje geld dat hem weer de ruimte geeft om voor een dag of twee zijn gezin te eten te geven. Als we verder terug lopen krijgen de dame en ik een discussie. Ik ben van mening dat de man in kwestie zijn probleem moet oplossen in plaats van geld vragen. De dame vindt dat dit een noodgeval is en zij snapt niet waarom ik me er zo van distancieer. Zij vindt dat ik meer begaan moet zijn met zijn lot en dat hij erg geholpen is met een beetje geld. Wij hebben per slot van rekening net ergens lekker zitten eten en hij heeft geen geld om zijn kinderen te eten te geven. Ik probeer haar ervan te overtuigen dat ik begaan ben met zijn lot en dat ik wil helpen met het oplossen van zijn probleem, maar dat ik geen geld wil geven. Want, zoals ik al eerder aangaf, ik zou niet weten waar ik dan de grens moet stellen. Ik wil iedereen wel helpen, maar wel het liefst op een manier die zorgt voor een langere termijn oplossing en niet een van geld geven, omdat ik van mening ben dat je mensen daardoor afhankelijk van je maakt en niet zelfstandig.
Daarom ben ik blij met het project van WFP waar ik de komende maanden aan mee mag werken. Waarbij het uitgangspunt is om samen met de scholen en de community te werken aan een duurzame oplossing en de mogelijkheid om kinderen dagelijks van eten te voorzien op school. Waardoor er een basis wordt gelegd voor de toekomst van de kinderen.
De dagen erna heeft de dame nog een paar keer geld gegeven. Zelf heb ik geprobeerd de meneer te helpen door hem aan te geven hoe hij zijn probleem kan oplossen. En daarbij heb ik een zak broodjes gekocht en die aan hem meegegeven voor de kids thuis.
-
06 Juni 2013 - 07:29
Mariet:
Goed verhaal Ghyta!! -
06 Juni 2013 - 17:16
Marielle:
De kop is eraf! Je eerste weken in Malawi en je eerst blog!
Knap gedaan en hoop veel meer van je te lezen ;-)
-
07 Juni 2013 - 13:46
Marije:
Leuk om je eerste ervaringen te lezen en herkenbare dilemma's... Er zullen er nog vele volgen denk ik, haha! Veel succes de komende maanden, geniet ervan! -
07 Juni 2013 - 13:52
Nienke Nijhuis:
Haa Gytha,
Dat is een dillema die je hier beschrijft, dat zal vast niet de enige zijn die je tegen bent gekomen of nog gaat komen. Vind je reactie wel een goede hoor, ik geloof ook in een duurzame oplossing. Daar is ook zo'n mooi zinnetje over... Give a man a fish and you feed him for one day, teach a man to fish and you will feed him for a lifetime.
Veel succes en geniet van alle mooie en leerzame dingen die je ziet! We gaan snel ff skypen!!
X Nienke -
07 Juni 2013 - 14:04
Nienke:
eeeuhhh dilemma natuurlijk ;-) -
09 Juni 2013 - 16:10
Miranda:
Wat een dilemma! Blij dat ik niet voor die keuze sta, maar ik zit ook hier waar we dit niet zo snel zullen meemaken. Leuk dat je een blog hebt, ik zal het zeker volgen! Succes, en probeer achter je standpunt te blijven staan, maar dat gaat je vast wel lukken! -
10 Juni 2013 - 15:55
Bart:
Ha Gytha,
Leuk om je eerste blog te lezen! En een mooi treffend voorbeeld van het dilemma waar je voor staat als je in Malawi je steentje probeert bij te dragen. Op minder heftige schaal tref je die discussie natuurlijk ook aan in Nederland bij het al dan niet geven van geld aan zwervers. Alleen hier kunnen zij altijd nog naar een opvangtehuis, in Malawi (en in dit schreinende voorbeeld) is dat helaas anders.
Sterkte en veel plezier de komende tijd, ik hoop dat je er in slaagt enkele mensen ook te leren vissen. De juiste mindset is er wat mij betreft al!
Grt,
Bart -
10 Juni 2013 - 23:24
David:
Hoi Gytha,
Leuk om van je te lezen.
Lijkt me moeilijk om iedereen te willen helpen. Beetje voorkeur en willekeur zijn ook niet verkeerd toch? Of: je tijd en geld zijn een keer op dus 'wie het eerste komt wie het eerst maalt? En dan maar hopen dat er iemand aan jou gedacht heeft..
Volgens mij is het nooit eerlijk. En wanneer help je nu echt? Soms is een beetje geld vast ook een grote hulp. Je weet ook niet alles en we begrijpen maar de helft. Dus de onderbuik en de stemming van de dag zijn net zulke betrouwbare raadgevers als een eerlijk verdeelsysteem of de logica dat iemand leren vissen 'duurzamer' is dan een vis te geven. Het is ook logica dat een deel van de wereld heel rijk is omdat de rest heel arm is. Daar schieten we ook niks op. Kan allemaal de prullenmand in. Maar dan? Soms JA zeggen en soms NEE is best lastig en nooit goed uit te leggen. Maar is er wel uitleg nodig?
De kans om ervaring op te doen en je intuïtie te voeden met allerlei waarnemingen en steeds meer begrip lijkt me geweldig. Denk dat je niet hoeft te schromen om op je eigen beoordelingsvermogen (en schijnbare willekeur) te vertrouwen. Eerst maar eens NEE zeggen om later eens JA te kunnen zeggen lijkt me iig een prima start! ;-)
Beetje wijsneuserig kulverhaal van mij maar daar moet je het mee doen.
Het gaat hier prima en Martin is ook hartstikke relaxed. Laat die man maar schuiven. (Poging van mij om eventuele zorgen over het thuisfront te vaporiseren). Ze missen je natuurlijk enorm!
Schrijf nog es wat. Das leuk.
Groutn,
David
-
12 Juni 2013 - 12:59
Janneke Ruskamp:
De eerste werkdag is hier begonnen en weer lees ik je blog. Het dilemma is zo herkenbaar...
Bizar als ik dit lees en vanavond sta ik weer in die supermarkt met 30 soorten pasta.... Mijn dilemma zit er in: welke soort pasta koop ik? met welke saus?
Overal rereclame over producten die je zogenaamd mooier en gezonder maken,
Sinds ik terug ben denk ik wel vaak... waar gaat het hier in NL over. Ongetwijfeld zal ik er snel weer in verstrikt raken, vooralsnog heb ik drie vuilniszakken kleren aan het goede doel gegeven.
Succes met het werk, ook een beetje plezier maken en vooral de eeuwig aanwezige dillemma's.
-
12 Juni 2013 - 13:25
Ynes:
Hi Gytha,
Leuk om je reisverslag te lezen. Hou ons op de hoogte van je ervaringen en bevindingen.
Groeten Ynes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
