ietwat naief...... de cultuurverschillen
Blijf op de hoogte en volg Nienke & Bart
09 Mei 2013 | Malawi, Zomba
Na de prachtige verhalen van de chiefs en schooldirecteuren op de vergaderingen, stond ik deze week klaar om de bergen zand, bakstenen en keien op te meten. Niets was minder waar. De eerste school had kleine hoopjes keien, een paar kubieke meter zand: oh oh ik ben er gewoon ingetuimeld. Vertrouwend op de prachtige bruine ogen ben ik vol vertrouwen op pad gedaan.
Nu ben ik hier natuurlijk voor gewaarschuwd, maar man.... ik moet mijn verwachtingen grandioos naar beneden bij stellen. Lachend kijken Simeon en Sellina hoe ik regelmatig worstel met enige frustraties. Zij kennen dit spel langer dan vandaag. Elk jaar gaat het zo en het komt altijd goed.
Ik heb geleerd dat het volgende de beste strategie is:
- lief blijven lachen
- zelf ook veel mooie verhalen vertellen
- een beetje dreigen
- en weer lief lachen
Elke dag gaan we nu weer op pad, langs meerdere scholen. Het avontuur begint weer. Monitoren doen we ook weer, erg bijzonder hoe iemand met een strak gezicht kan zeggen hoe 12 zakken van 25 kg's toch echt gister verborgen lagen tussen de netjes opgestapelde andere 200 zakken. Gewoon niet waar, goed werk wat we doen dus, want ze zijn alle 12 weer terecht.
Afscheid en Hana Luca
Ondertussen ben ik al een beetje begonnen met afscheid nemen. Eerlijk is eerlijk met pijn in mijn hart. Ik houd van het avontuur met nieuwe vrienden, de verschillen tussen Malawianen en ons, de taal en ook het werk wat we hier doen. De nieuwe Project Manager: Gytha komt as zaterdag al aan en er ligt een mooi programma op haar te wachten. Een bezoek aan Hana Luca hoort daar natuurlijk ook bij, voorlopig heb ik nog geen nieuws. Hopelijk houdt Gytha af en toe een oogje in het zeil als ik er niet meer ben.
Bijzonder verhaal
Naast al het project managen ;-) wat we doen, ontmoet ik bijzondere mensen.
Twee Malawiaanse meiden van 10 en 12 die voor hun ernstige zieke en ondervoedde broertje van anderhalf zorgen, terwijl mama (ziek van de aids) op een berg achterblijft. Zonder eten, want ja ze wisten niet hoe lang het ging duren. De Malawiaanse verpleging die uit eigen (plat)zak voor deze meiden eten inkopen. Een oude man tussen de maisvelden, die uit respect zijn hoed voor mij afneemt. Een Engelse chirurg die hier gratis een jaar werkt, een Nederlandse tropenarts, die hier haar eerste kindje krijgt. Vele vrijwilligers die hier hopen iets bij te kunnen dragen.
Dit zijn ook mooie verhalen, die naast de verdrietige toch maken voor een bijzonder avontuur hier in Malawi.
Nu ben ik hier natuurlijk voor gewaarschuwd, maar man.... ik moet mijn verwachtingen grandioos naar beneden bij stellen. Lachend kijken Simeon en Sellina hoe ik regelmatig worstel met enige frustraties. Zij kennen dit spel langer dan vandaag. Elk jaar gaat het zo en het komt altijd goed.
Ik heb geleerd dat het volgende de beste strategie is:
- lief blijven lachen
- zelf ook veel mooie verhalen vertellen
- een beetje dreigen
- en weer lief lachen
Elke dag gaan we nu weer op pad, langs meerdere scholen. Het avontuur begint weer. Monitoren doen we ook weer, erg bijzonder hoe iemand met een strak gezicht kan zeggen hoe 12 zakken van 25 kg's toch echt gister verborgen lagen tussen de netjes opgestapelde andere 200 zakken. Gewoon niet waar, goed werk wat we doen dus, want ze zijn alle 12 weer terecht.
Afscheid en Hana Luca
Ondertussen ben ik al een beetje begonnen met afscheid nemen. Eerlijk is eerlijk met pijn in mijn hart. Ik houd van het avontuur met nieuwe vrienden, de verschillen tussen Malawianen en ons, de taal en ook het werk wat we hier doen. De nieuwe Project Manager: Gytha komt as zaterdag al aan en er ligt een mooi programma op haar te wachten. Een bezoek aan Hana Luca hoort daar natuurlijk ook bij, voorlopig heb ik nog geen nieuws. Hopelijk houdt Gytha af en toe een oogje in het zeil als ik er niet meer ben.
Bijzonder verhaal
Naast al het project managen ;-) wat we doen, ontmoet ik bijzondere mensen.
Twee Malawiaanse meiden van 10 en 12 die voor hun ernstige zieke en ondervoedde broertje van anderhalf zorgen, terwijl mama (ziek van de aids) op een berg achterblijft. Zonder eten, want ja ze wisten niet hoe lang het ging duren. De Malawiaanse verpleging die uit eigen (plat)zak voor deze meiden eten inkopen. Een oude man tussen de maisvelden, die uit respect zijn hoed voor mij afneemt. Een Engelse chirurg die hier gratis een jaar werkt, een Nederlandse tropenarts, die hier haar eerste kindje krijgt. Vele vrijwilligers die hier hopen iets bij te kunnen dragen.
Dit zijn ook mooie verhalen, die naast de verdrietige toch maken voor een bijzonder avontuur hier in Malawi.
-
09 Mei 2013 - 18:46
Olga:
Janneke, wat ben je in deze vier maanden toch weer wijzer en groter geworden. Wij konden dankzij de skype meeleven. -
09 Mei 2013 - 19:37
Esther De Wit:
Hai Janneke! Wat een mooie verhalen en een geweldige tactiek. Met name lief lachen hahaha! Zet m op de laatste weken en daarna lekker genieten van je vakantie!
Liefs Esther -
09 Mei 2013 - 20:05
Baukje:
Jansie! Mooie verhalen weer.ben toch blij dat je binnenkort wer thuis bent!
Xxxxx -
10 Mei 2013 - 09:51
Nienke Nijhuis:
Die tactiek zal ik proberen te onthouden! Veel plezier met Gytha de komende weken! x -
10 Mei 2013 - 14:11
Marlies:
Pijn in je hart is ontzettend herkenbaar, wat een prachtige verhalen. Geniet nog met volle teugen en ik hoop na je terugkomst alle verhalen te horen!x -
10 Mei 2013 - 22:52
Margreet:
Levenservaring is de belangrijkste leerweg voor levenswijsheid.....mooi! -
13 Mei 2013 - 14:21
Bart Voet:
He Janneke,
Dank voor je mooie verhalen en goede werk. Nog enkele weekjes en dan weer terug in Nederland toch?
Besef nog even goed met wat voor moois en dankbaars je bezig bent, voordat het voorbij is.
Doe de groeten aan Gytha en tot over enkele weken! -
13 Mei 2013 - 15:01
Marion Smeenk:
Mooi geschreven, Janneke. Geniet van de laatste weken! Tot snel! -
14 Mei 2013 - 20:38
Merel:
Mooi en ontroerend verhaal Jans... Zet m op de laatste weken en geniet.
Liefs,
Merel -
16 Mei 2013 - 15:00
Diana Blaak:
Heeee Janneke,
Wat ben ik trots op je!! Veel goed werk verricht daar. De mensen (en hun verhalen) hebben jou geraakt, maar ik weet zeker dat het andersom ook zo is. Wat ontzettend bijzonder moet dit zijn. Geniet nog even flink daar en van de aankomende vakantie. Tot erna.
Liefs,
Diana -
17 Mei 2013 - 13:50
Renée:
Mooi verhaal weer Janneke! Geniet van de tijd die je nog hebt daar!
Liefs Renée
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
