De tijd vliegt voorbij!

Er is weer veel te vertellen vanuit Malawi! Dit keer zal ik jullie een update geven over het afronden van het project van 2011 en de sensitization-meetings die we momenteel houden voor 2012.

Twee weken terug hebben we de resterende scholen uit het project van 2011 nogmaals bezocht. Gelukkig konden we veel scholen certificeren. Enkele scholen hadden ook nog recht op een voetbal, dus hier en daar nog even een balletje getrapt met wat kinderen.
Helaas waren nog steeds niet alle scholen klaar, er zijn er nog een paar over die we binnenkort voor de allerlaatste keer zullen bezoeken en dan zetten we een dikke streep onder 2011!

De plannen voor 2012...
Voor 2012 hebben we inmiddels de totale lijst compleet!
Even de feiten op een rij:
• Aantal scholen in project 2012: 67 (53 in Nsanje en 14 in Chikhwawa)
• Aantal te bouwen gebouwen: 128
o 46 kitchens
o 31 storerooms
o 51 feedingshelters

Nu we alles op een rij hebben kunnen we de benodigde materialen gaan bestellen. Dit was nog een hele klus, want het komt nogal nauw welke je materialen je nodig hebt voor welk gebouw. Hier zijn dus de nodige uurtje in gaan zitten om alles op een rij te zetten. Maar uiteindelijk hebben we het helder op papier gekregen en is het nu hopen dat een en ander zo snel mogelijk geleverd kan gaan worden.

De volgende stap...
Inmiddels zijn we van start gegaan met de sensitization meetings op de scholen van 2012. Voor de scholen is dit een behoorlijke happening. De village-headmen van de verschillende dorpjes zijn aanwezig, de parents-teacher-association, de cooking-commitee, de hoofdmeester, andere leerkrachten, etc. Gemiddeld zijn er zo’n 25 personen aanwezig. Een meeting duurt ongeveer een uur en in dit uur leggen we uit wat we van de school verwachten, wat de school van WFP/PostNL kan verwachten, we leggen de bouwtekening uit, de verschillende fases van het bouwproces, wanneer ze de bouwmaterialen kunnen verwachten, hoe ze deze moeten opslaan en wanneer we van ze verwachten dat de gebouwen klaar zijn.
Tijdens deze meetings wordt er uitsluitend Chichewa gesproken, en wordt het woord met name door Sellina en de District School Meal Coordinator gedaan. Het is voor mij soms dus wat lastig te volgen, hoewel ik steeds meer begin te begrijpen. Aan het eind van iedere meeting krijg ik ook nog even het woord en ik probeer dan in mijn beste Chichewa de groep toe te spreken. Ik bedank ze voor hun komst, zeg dat ik uitkijk naar de samenwerking en benadruk nogmaals het belang van het Schoolmaaltijden-programma. Ze vinden het altijd prachtig als je Chichewa spreekt, dus dit gaat gepaard met een groot applaus en een hoop gejoel door de vrouwen.

Geloof speelt een belangrijke rol in de Malawiaanse samenleving, dus iedere meeting gaat van start met een gebed en wordt ook weer afgesloten met een gebed. Ook neemt tijdens iedere meeting minimaal één village-headman het woord om WFP/PostNL te bedanken voor het project en te beloven dat ze er voor zullen zorgen dat het project goed tot uitvoer wordt gebracht.

De meetings beginnen lang niet altijd op tijd. Tijd is nogal een ruim begrip hier in Malawi en daarnaast zijn er soms onvoorziene omstandigheden, zoals een begrafenis, waardoor er niemand aanwezig is. Als we op een bepaalde school om 9.00u willen beginnen, vertellen we de school dat we om 8.00u beginnen, als we dan om 9.00u aankomen, hebben we een redelijke kans dat ze aanwezig zijn.

Na afloop van iedere meeting nemen we de aannemer(s) altijd nog even apart en laten we ze de bouwtekening lezen. Dit is altijd weer een spannend moment. Op de ene school heb je te maken met een ‘gediplomeerde’ aannemer en is het lezen van de tekening geen probleem. Maar er zitten ook scholen tussen waar de aannemer minder geschoold is. Dit hoeft echter niets te zeggen over zijn bouwkwaliteiten, maar het kan gewoon zo zijn dat hij nooit heeft leren lezen en schrijven, dan wordt het lezen van een tekening met afmetingen wat lastig. Maar in plaats van dat ze dat eerlijk toegeven, gaan ze toch proberen om te vertellen wat ze zien. Zo hadden we een aannemer die zei dat de feedingshelter (een vierkant gebouw!) 8x3x2x6 moest worden. Tja.....dan maak je je toch wel even zorgen of het goed gaat komen. Gelukkig zijn er altijd mensen in de buurt die wel kunnen lezen en die kunnen dus helpen. Uiteraard maken we wel een aantekening van deze scholen en houden een extra oogje in het zeil of het goed gaat met de afmetingen, etc.

Mr. Chimombo...
Deze man kwam in mijn vorige blog al even aan bod, maar ook deze keer kan ik het niet nalaten weer over hem te schrijven. Wat een bijzondere man is dit. Zoals ik eerder schreef is hij District School Meal Coordinator voor Nsanje en hij gaat met ons mee naar alle scholen voor de sensitization-meetings. Hij neemt dan graag het woord en als we hem af en toe niet een beetje remmen, zou hij een hele dag kunnen ‘preken’ tegen zijn groep luisteraars. Hij sluit ook bijna ieder deel van zijn toespraak af met een ‘Halleluja’, het is alsof je naar een dominee zit te kijken. Toen ik hem na een van de eerste meetings in de auto vroeg of hij niet liever dominee had willen worden, moest hij heel hard lachen en gaf schoorvoetend toe dat hij wekelijks tijdens een kerkdienst preekt. Ik zat er dus niet ver naast ;-)

Maar deze man boekt wel resultaat!! Op bijna alle scholen waar we komen liggen netjes de bakstenen klaar en zien we grote hopen zand en kiezelstenen. (Dit in vergelijk met Chikhwawa waar ze vaak moeten toegeven nog niets op het terrein verzameld te hebben.)
En als we op een school komen waar ze nog niet alles compleet hebben, spreekt hij de village-headmen stevig toe en deelt taken uit per dorpje (dorpje A regelt zand, dorpje B regelt bakstenen, etc.).

Daarnaast is hij ook heel bevlogen als het aankomt op ‘leerplicht’. Op iedere school waar we komen nemen we ook even een kijkje in de keuken. Zo kwamen we op een school waar een vrij jong meisje (ik schat 14 jr) aan het helpen was met koken. Hij vroeg het meisje even mee te lopen naar de sensitization-meeting en uitte daar zijn stevige kritiek richting de school en de village-headmen dat ze toestonden dat dit meisje hier aan het koken was. Het meisje hoorde ten slotte nog thuis in de schoolbanken! Het feit dat zij een zogenaamde ‘drop-out’ was mocht geen reden zijn haar nu hier te laten koken, nee, ze moesten het haar juist verbieden en terug sturen naar school!

Mr. Chimombo was zo boos hierover dat hij bijna geen zin meer had om nog te vertellen over het project (dit heeft Sellina dus maar grotendeels voor haar rekening genomen). Ook heeft hij aangegeven de school stevig te zullen blijven controleren en dat hij de eerstvolgende keer dat hij terugkomt haar in de schoolbanken verwacht. Ik vond het erg indrukwekkend om te zien hoe deze man zich hard maakt voor het onderwijs van de kinderen, hoeveel belang hij er aan hecht dat ieder kind onderwijs krijgt. Hij vertelde me later in de auto dat de politie ook actie onderneemt om kinderen in de schoolbanken te houden. Wanneer zij tijdens schooltijd kinderen op straat zien hangen, worden ze ‘opgepakt’ en terug gebracht naar school. Het is goed om te zien dat dus niet alleen ontwikkelingsorganisaties het belang inzien van onderwijs voor de kinderen, maar dat dit ook bij de Malawiaanse overheid prioriteit heeft.

Lekke band...
We brengen iedere dag veel uren in de auto door. Inmiddels noemen we het ons ‘mobile office’, want alles is aan boord: laptops, telefoons, ordners, mappen, papier, nietmachine, type-ex, etc. Onderweg maken we van alles mee. Veel scholen liggen in de bergen, waardoor we regelmatig over ruig terrein moeten rijden. Vorige week hadden we in één week tijd maar liefst 6x een lekke band! Gelukkig meestal aan het begin of juist aan het eind van de dag, maar af en toe ook onderweg. De band moet dan vervangen worden en de rest van de rit duimen we dat we niet nog een lekke band rijden, want we hebben maar 1 reservewiel.
Gelukkig stond er net een vervangende auto klaar voor ons team, dus Simeon heeft deze vorige week vrijdag opgehaald en sinds deze week rijden we met een auto die het ruige terrein beter aankan en met gloednieuwe banden (voorlopig dus even geen zorgen over een lekke band ;-)).

Verder stoppen we regelmatig om fruit te kopen. Aangezien we tijdens onze bezoeken in de middle-of-nowhere geen cafetaria of supermarktje tegen komen schiet de lunch er eigenlijk altijd bij in, een banaan of avocado is dan een welkome snack tijdens een lange dag in de auto.

Afgelopen week kwamen we een vrouw tegen met een mand vol maiskolven op haar hoofd, we stopten en vroegen of we er een paar konden kopen. Ze gaf ons ieder een kolf, maar wilde van geld niets weten. Dit is toch wel vaak de mentaliteit van de Malawiaan: wat van mij is, is van jou (ze delen). Een andere dag passeerden we het huis van een kennis van Mr. Chimombo en kwam er een zak gekookte maiskolven naar binnen, en ook een (levende) kip! De kolven smaakten heerlijk en Mr. Chimombo bood mij de kip aan, maar ik heb vriendelijk bedankt. ’s Avonds zag ik Mr. Chimombo nog door het dorp rijden, met de kip ondersteboven aan zijn pootjes aan het stuur... Ik gok dat Mr. Chimombo lekker gegeten heeft die avond ;-)

Diesel...
Zoals Dirk vorig jaar ook al meerdere malen schreef was er regelmatig een tekort aan brandstof. Helaas is dit nog steeds een probleem. Dus iedere week is het weer stressen of er op tijd diesel geleverd wordt om bij te kunnen tanken. Indien dit niet zo is, kunnen we niet op pad en ligt het werk dus een dag stil. Gelukkig is het tot nu toe goed gegaan, maar het levert wel logistieke uitdagingen op, aangezien de tankstations waar we kunnen tanken niet naast de deur liggen en we nooit weten waar en wanneer er diesel geleverd wordt. Helaas wordt voorspeld dat het de komende maanden alleen nog maar erger zal worden...

Lepel-actie...
Vanuit Nederland krijg ik veel positieve berichten over de lepel-actie. Erg leuk om te horen dat er volop gedoneerd wordt. Mocht je nog niet gedoneerd hebben, wacht niet te lang en doneer alsnog die ene euro. Echt iedere euro helpt, er worden goede dingen mee gedaan.

Ik ben hier inmiddels al bezig met het opvragen van offertes voor lepels en borden. Ik ben heel erg benieuw hoeveel geld er wordt opgehaald, zodat we een bestelling kunnen gaan plaatsen en binnenkort heel veel scholen blij kunnen maken met nieuwe lepels en borden!

Dit was het weer even voor nu. Bedankt voor alle leuke reacties die ik krijg, erg leuk om te lezen!! Binnenkort weer meer nieuws vanuit een broeierig warm Malawi!