Fundraising, weeskinderen en hitte

Alweer een week verder. Inmiddels zit ik hier alweer 4 weken en de tijd vliegt werkelijk voorbij.
Evenals de vorige weken was ook dit weer een mooie en bijzondere week.

Zo heb ik afgelopen zondag als eregast een lokale fundraising bij mogen wonen hier in Chikwawa. Deze fundraising werd georganiseerd door Chiku en John, 2 jongens uit Chikwawa die 2 jaar geleden een lokale stichting hebben opgericht om weeskinderen en andere hulpbehoevende mensen hier te kunnen helpen. Toen we laatst zaten te praken over manieren om geld binnen te halen opperde ik het idee van een fundraising. Geen idee of dit zou gaan werken in deze cultuur. Chiku en John waren direct enthousiast en zijn aan de slag gegaan. Er werden verschillende koren uit de omgeving uitgenodigd, de evenementenruimte bij het hotel waar ik verblijf werd gereserveerd en het evenement kon van start gaan.

Op zondag zou er om 13:00 gestart worden (na de kerk) Om 14:00 was er nog steeds niemand. Ik begon het een beetje somber in te zien, maar ik was even vergeten dat de tijd hier flexibel is.
Toen ik om 15:00 nog een keer langsliep zat opeens de hele binnenplaats vol met mensen. Geld werd er verdiend door te bieden het koor dat je wilde horen, of het koor dat je juist van het podium af wilde sturen. Ook kon er geboden worden als je alleen de mannen of de vrouwen wilde horen zingen. Alles was mogelijk. Alle aanwezigen hadden een enorm leuke middag, het zingen was prachtig om te horen, er werd een hoop gelachen en uiteindelijk is er 12.000 kwatcha binnengehaald (60 euro) Dit lijkt misschien weinig, maar dit bedrag staat wel gelijk aan 2 gemiddelde maandsalarissen hier in Chikwawa. Van het geld dat binnengehaald is wordt er kleding gekocht voor de weeskinderen hier. Binnenkort zal deze kleding uitgedeeld gaan worden.

Ik vind het erg mooi om te zien, dat er in dit arme land mensen zijn, die ondanks het feit dat ze zelf ook nauwelijks iets hebben, bereid zijn om anderen te helpen, die het nog slechter hebben.
Van daar ook dat ik dit graag even wilde delen in mijn blog.

Wat werk betreft hebben we deze week de laatse community meetings afgerond. Dit betekent dat we door kunnen naar de volgende fase in het project. Helaas gaat het uitleveren van de materialen een stuk minder snel dan gepland, daarom dat we vandaag besloten hebben om volgende week al aan de slag te gaan in Phalombe (2 uur verwijderd van Chikwawa) Hier is een groot gedeelte van de materiale namelijk al wel geleverd. Dit betekent dat ik dit weekend mijn spullen mag pakken om voor een week naar Mulanje te verhuizen. Ik heb mijn dikke truien alvast klaargelegd, want het is daar echt een stuk kouder dan hier.

Over kou gesproken...poeh zeg! Wat is het deze week enorm heet geweest hier in Chikwawa. 2 dagen lang hebben we temperaturen van boven de 40 graden gehad. Ik dacht dat ik inmiddels aardig wat gewend was, maar dit was toch echt heel warm. Toen ik op een gegeven moment koorts, hoofdpijn en spierpijn kreeg was het eerste doemscenario waar ik natuurlijk aan dacht Malaria...aan een reactie op de warmte had ik even niet gedacht. Dit bleek het echter wel te zijn. Inmiddels is het gelukkig weer wat koeler en ben ik weer helemaal hersteld. Ik heb grote bewondering gekregen voor de mensen die hier wonen, die deze enorme hitte weten te trotseren. :-)

Nu ik hier wat langer zit, begin ik meer oog te krijgen voor de details in de samenleving hier. Zo ben ik me sinds deze week voor het eerst bewust geworden van de enorme hoeveelheden weeskinderen die hier zijn. Op een van de scholen die we deze week hebben bezocht bleken er van de 2000 leerlingen 500 geen ouders meer te hebben... De ouders van deze kinderen zijn meestal overleden aan aids. Op de schoolpleinen zie je veel kinderen lopen die hun kleine broertjes of zusjes op sleeptouw nemen. Mooi om te zien, maar tegelijkertijd ook erg schrijnend. Ook op de markt “wonen” veel weeskinderen. Deze kinderen zijn totaal afhankelijk van de goodwill van anderen. Gelukkig zijn er veel mensen hier die deze kinderen wat eten toeschuiven.
Ondanks de armoede en ellende hier blijft de vrolijkheid van de mensen en kinderen hier de boventoon voeren. De onbevangen lach van de kinderen die ik hier ontmoet is echt goud waard!

Komende zondag staat Walk the World gepland. Ik ben heel benieuwd naar dit event. In mijn volgende blog zal ik hiervan verslag doen evenals van de scholenbezoeken in Phalombe die volgende week gepland staan.

Vanuit Chikwawa wens ik iedereen in Nederland een heel fijn weekend toe.

Jolene