Walk the World en scholen in Phalombe

Tjonge wat vliegt de tijd! De helft van mijn verblijf hier in Malawi zit er alweer bijna op.
Ook deze week heb ik weer mooie dingen meegemaakt.
Zo werd vorige week zondag Walk the World in Chikwawa gehouden. Dit is een wereldwijd georganiseerde wandeltocht in de strijd tegen honger. De wandeltocht was indrukwekkend om te zien en om mee te mogen maken. Nadat de deelnemers 6 km lang de hitte van Chikwawa hadden getrotseerd werd de inzet beloond met drinken en wat lekkers, dat gedoneerd was door lokale sponsors. Daarna was het tijd voor het formele programma met zang, dans en speeches.
In Chikwawa zelf werden er meerdere wandeltochten tegelijkertijd gehouden. Dit is zo, omdat het vanwege de enorme afstanden en het gebrek aan vervoer logistiek gezien onmogelijk is om iedereen op dezelfde plek te krijgen. In totaal hebben er afgelopen zondag in Chikwawa ruim 38.000 mensen meegedaan met de walk! Een prachtig resultaat. :-)

Nadat het event was afgelopen ben ik samen met Simeon en Msika doorgereisd naar Mulanje, om deze week in het nabijgelegen Phalombe aan de slag te gaan. In Phalombe maken momenteel 42 scholen deel uit van het project waar we dit jaar mee bezig zijn.
Omdat we maar een week hier zijn hebben we flink wat meters moeten maken om alle scholen te kunnen bezoeken. Dit is gelukt!
Op dit moment wordt er hard gewerkt om de scholen te voorzien van cement en andere bouwmaterialen en het was echt super om te zien dat bijna alle scholen hier al bevoorraad zijn.

Sommige scholen die we bezocht hebben zijn zelfs al heel fanatiek gestart met de bouw van de gebouwen waarvoor ze geselecteerd zijn. Hier doen we het voor! Op een van de scholen die we bezochten reden we op de weg er naar toe langs allemaal kinderen die allemaal met 3 a 4 bakstenen op hun hoofd (!?) richting de school liepen. Deze bakstenen lagen elders in het dorp en waren bedoeld voor het project op de school. Echt heel mooi om te zien hoe iedereen hier zijn bijdrage aan levert.

Zelf vind ik het heel leuk om in 2 gebieden tegelijk aan het werk te zijn. Dit zorgt wel voor een grote mate van afwisseling. Zo is het allereerst een stuk “kouder” hier dan in Chikwawa. Daarnaast is ook de natuur niet met elkaar te vergelijken. Chikwawa is voornamelijk “plat”, terwijl in Phalombe het landschap gedomineerd wordt door reusachtige bergen. Heel imposant om te zien. De dorpjes hier lijken daarnaast wat minder ver uit elkaar te liggen en ook de huisjes van de mensen lijken hier net een beetje “groter” en “steviger” te zijn dan in Chikwawa.
Het grootste verschil zie ik echter op de scholen. De gebouwen hier zijn wat beter onderhouden en de omgeving rondom de scholen oogt wat groener. De scholen in Chikwawa lijken op de een of andere manier nog armer te zijn dan de scholen die ik nu bezoek.

Een mogelijke reden dat het hier net wat minder arm (maar nog steeds wel heel arm...) lijkt te zijn kan er mee te maken hebben dat er in deze regio meer ontwikkelingsprojecten actief zijn dan in Chikwawa.

Naast verschillen zijn er natuurlijk ook overeenkomsten. Een grote overeenkomst tussen beide gebieden zit m in een hele wereld van onverharde zandweggetjes die weer naar andere dorpjes leiden.
Ik snap nog steeds niet goed hoe de mensen hier zonder bewegwijzering de weg kunnen vinden. “Bij de vierde boom links, dan de rivier over en de derde zandweg rechts nemen...dan 5 kilometer rechtdoor voordat je op de plaats van bestemming bent.” Zoiets dus. En het mooie hiervan is nog wel dat iedereen aan wie je de weg vraagt weet hoe je ergens moet komen. En dan te bedenken dat ik al in paniek raak wanneer mijn TomTom het een keertje niet doet! ;-)

Een andere overeenkomst is nog het warme welkom dat we op iedere school krijgen en ook de kindertjes die er geen genoeg van lijken te krijgen om lachend en grinnikend achter die “rare blanke” aan te lopen.
Wat ik hierboven schrijf gaat trouwens niet in alle gevallen op. Ik heb deze week alweer een paar keer meegemaakt dat kinderen hardverscheurend begonnen te huilen terwijl ze mij zagen, of dat ze heel hard en verschrikt wegrenden als ik hun kant op kwam lopen...Zo eng ben ik toch niet!? ;-)

Volgende week verhuizen we weer terug en dan gaan we in Chikwawa hetzelfde rondje maken als deze week hier in Phalombe. Al met al is het best een logistieke uitdaging om op 2 plaatsen tegelijk dit project, waaronder 80 scholen vallen, te managen, maar door de ervaring die reeds is opgedaan in de afgelopen jaren twijfel ik er geen moment aan dat we hier niet in zullen gaan slagen.

Aan iedereen in Nederland wens ik een heel fijn en lang Hemelvaartsweekeinde toe.

Tot volgende week!

Jolene

PS) Aan iedereen die heeft gereageerd op mijn blog: Bedankt voor alle reacties. Ik geniet er enorm van om ze allemaal te lezen. :-)