Malawi met andere ogen

Er is helemaal niks mis met mijn ogen, toch ga je soms minder zien als je langer op een plek bent. Ook in Malawi is na 2 maanden het werk en leven toch al weer bijna vanzelfsprekend.

Ik ben niet meer makkelijk gek te krijgen hier, raak gewend aan de taal. Ik begrijp het Engels nu goed en ook het Chichewa ga ik beter verstaan. Maar het is vooral de cultuur achter de taal die je beter gaat begrijpen. Een paar voorbeelden:
The meeting has failed = Iedereen die er moest zijn is om onduidelijke reden niet gekomen
It must have been misplaced = Ik ben het kwijtgeraakt
There must have been some misuse = Er is gejat
Lekker indirect, wat het wel interessanter maakt om achter het echte verhaal te komen.

En het echte verhaal kan de meest verrassende wending hebben. Zo is hekserij hier een serieuze aangelegenheid, niet iets om grapjes over te maken. Malawianen zijn erg gelovig en vooral ook erg bijgelovig. Je ziet veel bordjes van witchdokters langs de weg. En zo’n witchdokter kan eigenlijk vanalles: iemand genezen, iemand vermoorden en de betovering van een andere heks ongedaan maken en dat voor een paar duizend kwacha (een tientje, geen geld!). Dit is niet iets wat alleen op het platteland leeft, ook de regering is hiermee bezig. Zo ligt er een wetsvoorstel voor de vervolging van heksen, de grote uitdaging blijft dan wel het bewijs van hekserij, innocent until proven guilty lijkt dat niet helemaal meer op te gaan. Maar hekserij komt de zeer gewaardeerde huisvrede hier ook wel ten goede. Want in plaats van HIV te hebben opgelopen kan iemand ook gewoon behekst zijn, is toch een veel beter verhaal dan “Schat ik ben onbeschermd vreemdgegaan”, niet?

Ondertussen heb ik ook alweer zoveel meer van Malawi gezien en meegemaakt. 7 juni was hier Walk the World, een loop van 5 kilometer voor meer awareness voor het wereldvoeldselprobleem. Het zijn voornamelijk de schoolkinderen die lopen hier en zo hun dankbaarheid laten zien voor het School Feeding Programme, TNT en WFP. Het was hier één groot feest, in totaal hebben zo’n 64.000 mensen gelopen en dit had zelfs het dubbele kunnen zijn, want de helft van de mensen dacht dat het op zaterdag 6 juni was, communicatie blijft een uitdaging.. Bij de loop waar ik in mee liep was ik een van de eregasten en er waren traditionele dansen, gedichten, toneelstukjes (die, ondanks in Chichewa, goed te volgen en écht heel grappig waren) en speeches waar geen einde aan leek te komen. Allemaal om te laten zien dat ze dit programma omarmen en hier zelf ook aan bij willen dragen. Fantastisch!

Verder ook langzaam wat meer van het land gezien dan Kasungu en Lilongwe, waaronder een kort weekendje aan het meer. Met een groep Nederlanders voor twee dagen naar het meer vertrokken, een echte roadtrip met tentjes, een overvolle auto en koelbox:). Wat heb je meer nodig dan een strand, een koud biertje en een barbeque? Vlees! Dat hadden we dan ook in kilo’s gekocht, maar toen de bbq op de juiste temperatuur was kwamen we erachter dat we het vlees thuis OP de koelkast hadden laten liggen. Dus zaten wij die avond lekker aan de salade terwijl om ons heen de Malawianen lekker aan het uitpakken waren met kip en biefstuk op de grill, beetje omgedraaide wereld;)

Hoewel ik het meer echt fantastisch mooi vind, is het echte Malawi voor mij te zien in de dorpen en in mijn dagelijkse werk. Hoe briljant is het dan om een groep collega’s van TNT dit Malawi te laten zien! Afgelopen week kwamen 8 collega’s op een management field trip naar Malawi, waar ze dit land en het werk dat we doen in 5 dagen te zien kregen, met andere woorden een rammend vol programma. Nadat ze de eerste middag zo’n beetje allemaal overcharged zijn (sorry guys;)) op de lokale artcraft markt, begon de tweede dag het programma met verschillende pesentaties in the country-office van WFP, ondervoede kinderen in een ziekenhuis en honderden duizenden zakken mais in het warehouse van WFP. De dag erna zijn we de eerste school gaan bezoeken die een heel strak georganiseerd programma, inclusief voetbalwedstrijd en een uitgebreide ceremonie, in elkaar gedraaid had. Een leraar die de tijd in de gaten houdt en de hele community gemobiliseerd had, impressive! De tweede school die we de vierde dag bezochten heeft eigenlijk iedereens hart veroverd. 3 leraren die 325 kinderen van groep 1 tot 6 lesgeven. Die dat doen onder niet veel meer dan een rieten afdakje en met een enthousiasme dat je bijna niet gelooft! Een meisje met een hazelip dat zich in het begin hiervoor schaamt maar uiteindelijk ongelofelijk trots lachend op de foto staat. 325 schoolkinderen die ongelofelijk blij zijn omdat ze 1 voetbal krijgen. Een bezoek aan een van de huishoudens om de school heen waar de vrouw des huizes zo mooi en sterk het woord neemt en ons bedankt voor de kans die haar dochter dankzij School Feeding krijgt..

Dat is het echte Malawi en door de ogen van deze groep bezoekers lijkt het alsof ik hier weer voor het eerst ben. En dan moet ik mezelf even knijpen, ben ik dit? Ben ik dit echt aan het doen? Mag ik dit echt iedere dag meemaken?
Ja dus, nog eventjes in ieder geval..