“Wat ga je daar dan doen?”

Dat is een vraag die ik de afgelopen maanden veel gehoord heb... Nu ik na 3 weken lekker genesteld ben in Malawi lijkt het me hoogste tijd deze vraag, vanuit mijn eigen ervaringen, te beantwoorden

Voor Moving The World (het partnership tussen TNT en WFP) mag ik in Malawi als projectmanager het School Feeding Programma in Kasungu aansturen. Mooie woorden, maar zegt nog niet zoveel.

Misschien te beginnen met wat School Feeding is? School Feeding is in 1999 begonnen als antwoord op het voorstel van de Malawiaanse regering om alle basisschoolleerlingen gratis onderwijs te geven. Op zichzelf een heel mooi streven - meer kinderen naar school is een enorme kans op vooruitgang, het risico is wel dat je meteen een gigantisch lerarentekort, klaslokalentekort en grote kans op afhakers creeert. Dit zie je ook terug in allerlei onderzoeken.
Een voorbeeld: 39% van de kinderen die aan de basisschool beginnen halen het tot de 6e klas (voor allen die de basisschool wel hebben afgemaakt hoef ik niet uit te rekenen hoeveel er de 6e klas dus niet halen) Belangrijkste redenen? Huwelijk, zwangerschappen en huishoudelijk werk. Een ander voorbeeld: op een van de School Feeding basisscholen van 800 leerlingen waren in een jaar tijd 42 zwangerschappen...

School Feeding zorgt ervoor dat leerlingen voor 10 uur ’s ochtends een maaltijd (maispap) op school krijgen. Kinderen gaan hierdoor naar school in plaats van thuis te blijven en krijgen daar de eerste (vaak enige) maaltijd van de dag, zodat ze fit genoeg zijn om de lessen te kunnen volgen. Dit doen we nu voor zo’n 635.000 kinderen, met extra aandacht voor nog 134.300 meisjes en wezen. Dit aantal groeit jaarlijks! En dát ga ik hier doen!!
Met Msika en Simeon zorg ik voor de 32 scholen die in 2009 voor het eerst School Feeding krijgen. In de meeste scholen hier doet een boom dienst als klaslokaal (ook in het regenseizoen) en lopen de leraren er niet al te jofel bij. Dus een keuken, storeroom en feedingshelter is geen overbodige luxe. Het mooie is wel: voor niks gaat de zon op. De verschillende dorpen moeten het werk gaan doen en wij mogen dit aanzwengelen!
Smeken, boos worden, lachen, huilen, dreigen: ik zal het allemaal gaan proberen om ervoor te zorgen dat die 96 gebouwen er straks ook staan! Voor nu ben ik al blij met iedere stap vooruit die we maken, want dit project heeft direct resultaat. Zo zijn er 57% meer meisjes in School Feeding scholen te vinden en zien we de totale inschrijving met 41% omhoog gaan.

En als dit nog niet overtuigt dan de volgende ‘wish for the world’ van een van de kinderen:

“ I Wish I could have porridge every time I wake up” Linly, 11 jaar


Liefs uit Malawi,

Suus