Bordenactie, brandstofcrisis part 3 en afscheid

Tjonge, waar is de tijd gebleven? Nog maar 3 dagen in Malawi voordat mijn avontuur hier er echt op zit en ik weer terug vlieg naar Nederland. Ik kan bijna niet bevatten hoe snel de afgelopen 2,5 maand zijn gegaan. Vandaag is het een feestdag hier in Malawi (Republic Day). Omdat alle scholen dicht zijn, kan ik deze dag mooi gebruiken om te werken aan mijn afronding en overdracht.

De afgelopen week was ook weer een hele bijzondere week. Zo werden we op maandag toch echt geconfronteerd met de brandstofcrisis. We hadden geen diesel kunnen vinden in het weekend, dus we konden niet aan het werk. Uiteindelijk hebben Simeon en Msika op maandag diesel gevonden in Mulanje, 2,5 uur rijden van Chikwawa. Hiermee konden we op dinsdag gelukkig wel aan de slag en hebben we die week extra hard doorgewerkt om alsnog alle 38 scholen in Chikwawa, die onderdeel uitmaken van het project. Vrijwel alle scholen in Chikwawa hebben nu de materialen voor de eerste fase van het project ontvangen en het is hartverwarmend om te zien hoe gemotiveerd iedereen aan de slag is gegaan om zo snel mogelijk het project af te kunnen ronden. Inmiddels is het WFP ook al gestart met het uitleveren van materialen voor de 2e fase (hout en dakplaten), maar ook hier zijn we weer afhankelijk van de beschikbaarheid van voldoende diesel. Op dit moment is het nog niet duidelijk of deze materialen tijdig uitgeleverd kunnen gaan worden.

Dan is er ook nog de bordenactie. Tijdens mijn verblijf in Malawi is er binnen het bedrijfsonderdeel waar ik werkzaam ben (Data and Document Management), een inzamelingsactie gehouden onder collega’s. Met de opbrengst van deze actie heb ik 1320 borden en lepels kunnen kopen om uit te delen op scholen. Dit idee is ontstaan toen ik zag dat veel scholen niet voldoende borden en lepels hadden om de dagelijkse maaltijd uit te delen. Met als gevolg dat de kinderen vanaf geimproviseerde bordjes met linealen of gewoon hun vingers hun pap zaten te eten. In totaal heb ik hier, met dank aan alle collega’s die een bijdrage hebben geleverd, 7 scholen heel erg blij kunnen maken. Zie als bewijs de foto’s bij mijn blog. :-)

Omdat vorige week mijn laatste week in Chikwawa was heb ik daar al afscheid moeten nemen van iedereen die ik daar heb leren kennen in de 8 weken dat ik daar gewoond heb. Ik heb dit op gepaste wijze kunnen doen tijdens het afscheidsfeest dat speciaal voor mij georganiseerd werd door een aantal medewerkers van het Matechanga Motel. Onder de medewerkers was een inzamelingsactie gehouden om dit feest te kunnen bekostigen. Echt een hartverwarmend gebaar. En een feest was het zeker! Harde muziek, speeches, veel dansen en zelfs stukken geit voor op de BBQ! Daarnaast mocht ik Chikwawa niet verlaten zonder eerst nog een aantal lokale gerechten geproefd te hebben, die speciaal voor mij bereid werden. Zo heb ik vorige week geleerd dat je van een duif ook gewoon de botjes op kan eten (!?)....en daarnaast heb ik nog kennis mogen maken met een traditioneel (slijmerig) groentegerecht, dat geprepareerd is met soda! Qua eten hier kan ik dus wel stellen dat ik her en der mijn grenzen verlegd heb in de afgelopen periode. :-)

Deze laatste week ben ik dus weer aan het werk in Phalombe. We hebben 4 dagen om alle 42 scholen te bezoeken, om de voortgang van de bouw te monitoren en om de scholen die de eerste projectfase (fundering) hebben gerealiseerd, te betalen. Vanuit het project ontvangt iedere school MWK 30.000 (€140,-) voor een afgerond gebouw. Dit bedrag wordt gebruikt om de bouwvakkers mee te kunnen betalen en werkt tevens als extra stimulans om de bouwprojecten ook daadwerkelijk af te ronden. Dat deze methode zeker werkt hebben we in de afgelopen dagen bij vrijwel ieder scholenbezoek bevestigd gekregen. Op de scholen hier wordt ook keihard aan de gebouwen gewerkt. Het is echt geweldig om de bouwontwikkeling te zien evenals de trots van de bouwvakkers wanneer ze laten zien wat ze allemaal al gedaan hebben. Ook hier in Phalombe geldt dat we afhankelijk zijn van voldoende diesel om de materialen voor de volgende fase uit te kunnen leveren. Het blijft dus nog even spannend hoe de planning zich verder zal gaan ontwikkelen. Aan de motivatie van de scholen en de inzet van de WFP medewerkers hier ligt het in ieder geval niet.

Terugkijkend op mijn verblijf in Malawi, kijk ik echt terug op een hele mooie periode waarin ik enorm veel gezien en geleerd heb. Ik ben dankbaar voor het feit dat ik hier in de afgelopen periode een (kleine) bijdrage heb kunnen leveren aan dit prachtige, maar o zo arme land met de enorm vrolijke, lieve en oprechte mensen die hier wonen, die iedere dag weer een strijd moeten leveren om er voor te zorgen dat ze ’s avonds hun kinderen iets te eten kunnen geven...
Ik heb gelukkig hier met eigen ogen mogen zien dat het geld dat jaarlijks door alle PostNL collega’s voor Malawi ingezameld wordt enorm goed besteed wordt en ik hoop dan ook dat we dit nog heel lang kunnen blijven doen.

Ik wil iedereen die in de afgelopen periode mijn blog heeft gevolgd bedanken voor alle leuke, mooie en ook motiverende reacties. Vanaf eind augustus zal Dirk Makelaar vanuit Netwerk VSP de rol van projectmanager voor het School Feeding Programme hier in Malawi over gaan nemen.

Tot ziens in Nederland!

Hartelijke groeten,
Jolene