Wandelen met de Malawiaanse voetbalcoach

Walk the World – Mulanje
Zondag, 6 juni 2010

* 05:00 uur: Beep, beep, beep. Ik kijk versuft om me heen. Buiten is het donker. De schelle toon uit mijn telefoon vertelt me dat het tijd is om op te staan. Walk the World! Drie weken lang zijn we non-stop bezig geweest met het organiseren van deze 5- kilometer lange wandeling om aandacht te vragen voor honger bij kinderen en extra sponsoring te genereren voor het WFP schoolvoedselprogramma. Vandaag zie ik eindelijk wat onze energie heeft opgeleverd. Opeens ben ik klaarwakker en sprint naar de douche.

* 06.30 uur: Mijn collega Msika staat op mijn raam te kloppen en telefoneert ondertussen druk met een van de chauffeurs. We hebben trucks geregeld om de kinderen van school op te halen en die moeten worden volgetankt. Charles (de district school meals coordinator) is bang dat onze guest of honor, een minister president, arriveert bij het vertrekpunt voordat wij er zijn. Ik controleer nog eens of ik alles bij me heb. Iedereen is een tikkeltje gespannen...

* 07.00 uur: Nog niemand te zien bij het vertrekpunt. Dat geeft ons mooi de tijd om het programma en de verantwoordelijkheden door te nemen. In de plaatselijke kiosk koop ik nog snel wat telefooncredits om er zeker van te zijn dat dat geen problemen gaat opleveren vandaag.

* 07.30 uur: Bij het startpunt Nkhonya verzamelen de eerste kinderen. Een handjevol. Het is schoolvakantie en voor ons daarom erg spannend hoeveel kinderen er uiteindelijk gaan deelnemen. In gedachten hoop ik van harte dat de groep groter wordt. De kinderen zelf lijkt het overigens weinig te deren dat zij nog de enigen zijn, zij dansen en zingen al volop.

* 8.00 uur: De oorspronkelijke vertrektijd. Gelukkig is mijn verwachtingspatroon wat tijd betreft al aardig afgestemd op de Malawiaanse cultuur. Je weet namelijk van te voren dat tijdstippen uiterst streeftijden zijn, en tel daar dan gerust een uur bij op. Eén voor een arriveren de trucks met schoolkinderen, bijna allemaal in schooluniform. Het is een drukte van jewelste met overal zingende en dansende kinderen. Met de aantallen lijkt het goed te komen. Ook de Malawiaanse voetbalcoach en vijf spelers zijn al van de partij.

* 8.30 uur: Msika kijkt bezorgd. Ik vraag wat er aan de hand is. Hij legt uit dat de guest of honor heeft afgebeld. Ondanks de bevestiging vanochtend heeft ze toch andere verplichtingen. Hmm...dat wordt dus improviseren (en ook dat begint een tweede natuur te worden :)). Na een lange discussie wordt mijn oorspronkelijke idee om de coach van het nationale Malawiaanse voetbalteam als eregast te bombarderen ingewilligd. En ondanks de 2-0 nederlaag tegen Angola de dag ervoor stemt de coach in. Probleem opgelost.

* 9.00 uur: De zon staat hoog aan de hemel en iedereen wordt een beetje ongeduldig. Simeon heeft het druk in zijn ‘winkel’ (in de achterbak van onze 4x4) met de verkoop van t-shirts en andere Walk the World items voor wat extra fundraising, terwijl ik polsbandjes en ballonnen uitdeel aan de deelnemers. Het is dringen geblazen, want allemaal willen ze er een bemachtigen (of twee als ik niet oplet :)). We zijn er bijna klaar voor!

* 09.30 uur: Na het openingsgebed start de Walk in de richting van Mulanje Park. Voor mij is dit oprecht genieten! Ik loop tussen kinderen, leraren, voetballers, reporters, sponsors en collega’s en het plezier is van hun gezichten af te lezen. Alle deelnemende scholen hebben ontzettend hun best gedaan en dragen zelfgemaakte spandoeken met ‘ thank you world food programme’, ‘end hunger’ en ‘we wish there is enough food’. Ik krijg er een brok van in mijn keel. Wel maak ik me een beetje zorgen of we voldoende te drinken hebben voor de schoolkinderen. Het is zo’n 30 graden en sommigen zijn nog maar peuters.

* 10.30 uur: In de verte zie ik Mulanje Park al. De leraar naast me benadrukt nog eens hoe dankbaar hij is en wat het verschil is tussen de tijd voor en na het schoolvoedselprogramma. Veel meer kinderen op zijn school.Tja, en laat dat nou net ons streven zijn...

* 11.00 uur: De ceremonie. Iedere school doet een voordracht. Wat zijn die kinderen waanzinnig ritmisch en muzikaal! Met trommels en zelfgemaakte instrumenten maken ze er een ware voorstelling van. Ik eindig zelf ook in een kring van dansende leraren (Ik dans geloof ik wat anders dan de rest :), maar het wordt erg gewaardeerd). De kinderen worden netjes per school opgelijnd door de leraren en delen we koekjes en drinken uit. Als je ze het pakketje aanreikt gaan ze door de knieen als teken van dank. Door mijn hoofd schiet de vraag hoe Nederlandse kinderen hierop zouden reageren.

* 12.00 uur: Omdat het warm is proberen we een beetje tempo te maken. Na een dankwoord van de District Education Manager, de voetbalcoach en de manager van het WFP kantoor is de ceremonie voorbij. Zingend springen de kinderen op de trucks die ze weer terugbrengen naar hun school. Binnen ‘no time’ is het veld leeg en lijkt het alsof er niets gebeurd is....

* 12.30 uur: Een gevoel van trots schiet door me heen: trots op de kinderen, TNT, de Nederlandse collega’s die geholpen hebben om er wat moois van te maken en vooral op mijn team dat dit toch maar mooi even geregeld heeft met zeer beperkte middelen en nog minder tijd....Het was een succes en ik ben blij dat ik dit mocht meemaken. De dankbaarheid van leraren en kinderen voor het schoolvoedselprogramme geeft zoveel energie en voldoening!

In Mulanje district hebben in totaal 11.141 mensen deelgenomen aan Walk the World en door dit event hebben we extra aandacht gegenereerd én wat extra sponsoring binnengehaald voor maaltijden. En daar draait het tenslotte om. Dat ieder kind op school een maaltijd krijgt....

Nogmaals dank aan iedereen die mij gesponsord heeft! Helemaal te gek!

Tiwonana!
Liefs, Marieke